Istovremeno sa sazrevanjem Svetlećeg tela, koje je pratilo živote nekoliko stotina ljudskih generacija, sazreva i drugo Svetleće telo nastalo iz žutog jezgra te osobe, kao posledica njenog izuzetnog razvoja tokom života. Posle sazrevanja oba Svetleća tela, prosvetljena osoba može regulisati dužinu svog života kako bi mogla da realizuje sve programe koje je zamislila u cilju pomoći razvoju ljudske civilizacije.
Po završetku njenog biološkog života, oba Svetleća tela odlaze na Mesta moći na kojima se hiljadama godina sakupljaju sva zrela Svetleća tela.
Razlika između prvog i drugog Svetlećeg tela jeste u tome što je prvo nastalo iz iskre koju je emitovala Hristova energija i ono se postepeno razvijalo, prateći stotine ljudskih života, dok nije sazrelo. Posle sazrevanja njemu više nije potrebno da prati ljudske živote i ono više ne preuzima nove ljudske embrione. Drugo Svetleće telo je nastalo kao rezultat izuzetnog
duhovnog razvoja te osobe za njenog života. Ono predstavlja, kao i prvo, znanje univerzuma, ali istovremeno ono je svest te osobe. Posle njene biološke smrti svest nastavlja dalje da razmišlja. Njena svest nastavlja da živi bez fizičkog tela, u obliku energije od koje se sastoji zrelo Svetleće telo.
Okupljanje zrelih Svetlećih tela na Mestima moći i nihov boravak na njima u periodu od više hiljada godina predstavlja fazu u okviru Velikog cilja, pri čemu je njihova uloga da pomažu razvoj osoba koja dođu u posetu Mestima moći na taj način što se prožimaju sa Svetlećim telima posetioca, prenoseći mu onu količinu znanja kojo je ono u stanju da primi. Ona će ostati na mestima moći sve dok ne dođe do sazrevanje Svetlećih tela većine ljudi, čime se proces stvaranja zrelih Svetlećih tela završava i ona otpočinju proces čišćenja aure Zemlje i ostalih nebeskih tela.

Iz knjige “Kultura energetskog načina življenja i ekologija svesti” dr Ljubiša Stojanović.